Сачыненне на тэму «Вясна прыйшла»

Прыход вясны можна даведацца па водару свежасці, які суправаджае яе. Так і кажуць: «У паветры пахне вясной». Пахі вясны бываюць розныя. Спачатку, калі растае снег, вясна пахне мяккай сырасцю. Па дарогах бягуць раўчукі, з дахаў падаюць кроплі. Перастук кропель чутны адусюль. Часам з грукатам адрываюцца ад дахаў, падаюць і разбіваюцца на асфальце підталі ледзяныя ледзяшы. З кожным раніцай усе прыкметней, як меншае на вуліцы снегу і леду.
Потым, калі снег амаль сыдзе, вясна пахне мокрай зямлей. Гэта азначае, што грунт адтаў пасля халадоў і ажывае. Ранняй вясной на вуліцы раніцай стаяць густыя туманы. Пад іх покрывам скрозь зямлю ціхенька прабіваецца першая зяленая траўка. Кожную раніцу заўважаеш, што яе становіцца ўсе больш. Азірнуцца не паспееш, як свежая трава апране зямлю ў новае зяленае ўбранне. А яшчэ тыдзень таму сырая зямля стаяла голай, без адзінай травінкі.
Вясной зноў пачынаюць ліць частыя дажджы. Яны яшчэ прахалодныя, але ўжо не ледзяныя, як позняй восенню. Па раніцах яшчэ холадна, а днем, калі прыгравае сонейка, становіцца цепла. Не ведаеш нават, як правільна апрануцца.
Нарэшце прачынаюцца дрэвы і кусты. Яны рыхтуюцца да лета. Па ствалах бягуць свежыя сокі, паступова брыняюць ныркі. Яны разгортваюцца ў першыя, яшчэ вельмі маленькія і клейкія лісточкі. Першая зеляніна цешыць вока. У гэты час я так радуюся гэтым сціплым першым праявам вясны, як потым летам не радуюся нават самым пышным колерам.